Een interview met Marlies Greve
Op 19 januari 2026 komen onderwijsprofessionals uit Nederland en België samen tijdens het congres over ‘Motivatie en gedrag’. Een dag vol herkenbare verhalen, nieuwe inzichten en praktische handvatten om met nog meer begrip en energie voor de klas te staan.
Eén van de sprekers die haar kennis en ervaring deelt, is Marlies Greve.
Een kennismaking met Marlies, haar visie en de thema’s waar zij je op 19 januari in meeneemt.
Je bent trainer, auteur en oprichter van De Droomvogel. Wat was voor jou de belangrijkste aanleiding om een boek over veerkracht te schrijven?
Als speltherapeut, trainer en voormalig onderwijzeres werk ik dagelijks met kinderen én hun leerkrachten. Steeds zie ik hetzelfde patroon: wanneer een kind problemen heeft met emoties of gedrag, wordt er vaak gezocht naar snelle oplossingen. Denk aan interventies, therapieën of zelfs medicatie die het probleem moeten ‘fixen’. Hoewel die aanpak soms tijdelijk verlichting biedt, mist er iets fundamenteels: het kind zelf wordt zelden echt betrokken bij zijn eigen proces en er wordt geen gebruik gemaakt van het krachtigste middel: verbeeldend spel, de natuurlijke taal van het kind.
Leerkrachten krijgen met behulp van het boek Veerkracht handvatten om kinderen te helpen ontspannen en hen te ondersteunen bij het terugvinden van hun emotionele balans. In plaats van alleen te praten over problemen, gaan kinderen en hun begeleiders via de speelse werkvormen actief aan de slag.
Veel jonge kinderen maken verlies of ingrijpende veranderingen mee. Welke hardnekkige misvatting zie jij vaak terug bij volwassenen over hoe kinderen hiermee omgaan?
Een veelvoorkomende misvatting is dat jonge kinderen “vanzelf over ingrijpende gebeurtenissen heen groeien”. Hoewel kinderen een groot herstellend vermogen hebben, kunnen schokkende ervaringen juist in de eerste zeven levensjaren diepgaande invloed hebben op hun zelfbeeld en wereldbeeld. In deze periode ontstaan kernovertuigingen die later moeilijk te veranderen zijn.
Verbeeldend spel biedt aan kinderen een veilige manier om hun innerlijke belevingswereld te verkennen en is ook een manier als leerkracht om je met de kinderen te verbinden. In de rol van een dier uit het boek Veerkracht kunnen de kinderen al spelend grip krijgen op hun situatie en bouwen aan echte veerkracht. Juist op jonge leeftijd kunnen gerichte en spelmatige interventies een groot verschil maken in de emotionele ontwikkeling van kwetsbare kinderen.
In jouw werk staat het versterken van innerlijke kracht centraal. Welke houding kan een leraar of ouder morgen al inzetten om kinderen meer veerkracht te bieden?
Er zijn talloze methodieken en interventies om kinderen te ondersteunen bij het omgaan met stress, angst en emotionele pijn. Deze kunnen allemaal waardevol zijn. Maar te midden van al deze technieken is er één instrument dat krachtiger is dan welk programma dan ook: de leerkracht of ouder zelf. Door beschikbaar te zijn als emotieregulator en een relatie op te bouwen waarin vertrouwen en verbinding centraal staat, wordt het kind het beste geholpen. Een nadruk op relationele gezondheid is van zeer groot belang.
Je benadrukt dat veerkracht niet betekent dat kinderen “alles maar moeten kunnen dragen”. Hoe maak je in de praktijk ruimte voor kwetsbaarheid én herstelkracht tegelijk?
Een kind dat veerkracht ontwikkelt, hoeft niet alles te kunnen dragen. Echte veerkracht ontstaat juist wanneer er ruimte is voor kwetsbaarheid. In de praktijk betekent dat dat je een omgeving probeert te creëren waarin kinderen zich veilig genoeg voelen om hun emoties te tonen, zonder angst voor afwijzing of een oordeel van de volwassenen om hen heen. Door écht te luisteren en je te verplaatsen naar de wereld van het kind, geef je erkenning aan hetgeen het kind voelt. Daardoor staat de weg naar het versterken van veerkracht open.
Als oprichter van De Droomvogel train je leerkrachten om jonge kinderen met emotionele uitdagingen te ondersteunen. Wat heb je zelf het meest heeft verrast of geraakt bij het werken met kwetsbare kinderen?
Ik blijf me telkens weer verwonderen over de eigen kracht die een kind kan tonen, juist op momenten van kwetsbaarheid. Die innerlijke groeikracht kan zo mooi tot uiting komen in het fantasiespel, hierin kunnen kinderen hun emoties, ervaringen en verlangens op een veilige manier uiten en verkennen. Het vraagt heel wat van de leerkracht om zich te verplaatsen in de magische belevingswereld van het kind en daarop aan te sluiten. Dus niet van bovenaf te sturen, maar kindgericht. Maar als dan de kracht van het spel ontdekt wordt, dan is dat die energie dubbel en dwars waard.
Wat motiveert jou persoonlijk in dit werk – waar krijg jij zelf de meeste energie van?
Dat ik leerkrachten en kinderen mag begeleiden in dat proces maakt dit werk voor mij ongelooflijk waardevol. Het is geen baan, het is eerder een missie waarin ik mijn passie en expertise in kwijt kan. Als voormalig leerkracht ken ik de dynamiek, de uitdagingen én de kracht van de onderwijswereld van binnenuit. Als speltherapeut heb ik de afgelopen jaren diepgaande kennis opgedaan over de kracht van spel en de emotionele en sociale ontwikkeling van kinderen. Het is bijzonder om te zien hoe ik deze gecombineerde inzichten nu mag inzetten om boeken en trainingen te ontwikkelen die écht aansluiten bij de praktijk.. Zo kan ik bijdragen aan een onderwijsomgeving waarin kinderen zich veilig voelen, zichzelf kunnen zijn en tot bloei komen. Maar vooral dat leerkrachten zich gesteund en geïnspireerd voelen in hun belangrijke rol.
