De Amerikaanse onderwijspsycholoog Benjamin Bloom publiceerde in 1956 een taxonomie die tot op de dag van vandaag heel bruikbaar is gebleken voor het bepalen van leerniveaus en de cognitieve ontwikkeling in algemene zin. Het is een van de meest bekende taxonomieën binnen onderwijsland. Met name in het hoger onderwijs en in het voortgezet onderwijs vindt de taxonomie haar toepassing, maar het kan eveneens een handig model voor leerkrachten in het primair onderwijs.
Stel de taxonomie voor als een trap, waarbij iedere volgende trede hogere leer-en denkhandelingen vraagt en tegelijkertijd alle vorige treden omvat. Blooms taxonomie onderscheidt zes categorieën van cognitieve processen, waarbij later een herziening is aangebracht in de hiërarchie van deze processen door Anderson en Krathwohl. De zes cognitieve processen zijn als volgt ingedeeld: onthouden, begrijpen, toepassen, analyseren, evalueren en creëren. De indeling loopt van lagere denkvaardigheden naar hogere denkvaardigheden. Het leren verloopt echter niet enkel in de volgorde van onthouden, naar begrijpen, naar toepassen. Het leren kan ook plaatsvinden vanuit toepassen, waarbij je impliciet leert te onthouden en begrijpen.
De taxonomie van Bloom kan als praktisch hulpmiddel dienen bij de ontwikkeling van lesmateriaal of lessen. Door het overdenken van vragen en opdrachten met betrekking tot de lesinhouden, is het mogelijk om je lessen te verrijken en hierbinnen te differentiëren.
Deze poster biedt een overzicht van en toelichting op de verschillende denkvaardigheden. Het kan tevens als ontwerpkader dienen voor het (her)ontwerpen van je lessen en projecten. Door de juiste vragen te stellen en uitdagende verwerkingsopdrachten te bieden, ben je in staat om je lessen te verrijken en de verschillende denkvaardigheden bij leerlingen te stimuleren.
Meer over de taxonomie van Bloom:
- Neem eens een kijke op slo.nl.
- https://talentstimuleren.nl/thema/stimulerend-signaleren/rijke-leeractiviteiten/bloom
